ارزیابی کمی عوامل اثرگذار بر توسعه پژوهش تربیت‌بدنی در نظام آموزش و پرورش ایران

چکیده

هدف: هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی کمی عوامل اثرگذار بر توسعه پژوهش در تربیت‌بدنی نظام آموزش و پرورش ایران با استفاده از مدل معادلات ساختاری بود.

روش‌شناسی: این پژوهش از نظر روش‌شناسی، توصیفی-همبستگی بوده و جامعه آماری آن را اعضای هیئت علمی دانشگاه، اعضای هیئت تحریریه مجلات علوم ورزشی، مسئولان پژوهشی وزارت آموزش و پرورش، مدیران و معلمان ورزش مدارس کشور تشکیل داد. حجم نمونه براساس معادلات ساختاری و متغیرهای پنهان تعیین شد و با درنظرگیری احتمال ریزش نمونه‌ها، در مجموع تعداد 300 نفر به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری به کمک نرم افزار SPSS26 و PLS3 استفاده شد.

یافته‌ها: براساس نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته‌ها، تمامی‌ ابعاد توسعه پژوهش در تربیت‌بدنی وزارت آموزش و پرورش شامل مولفه‌های سازمانی (748/0=β)، مولفه‌های ساختاری (762/0=β)، مولفه‌های فرآیندی (777/0=β) و مولفه‌های انسانی (820/0=β) تاثیر معناداری بر پدیده محوری داشتند.

نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که در میان این عوامل، مؤلفه انسانی تأثیر بیشتری نسبت به سایر مؤلفه‌ها دارد. بنابراین، تقویت دانش پژوهشی معلمان ورزش، آشنایی آن‌ها با روش‌های تحقیق در علوم انسانی، تسلط بر نرم‌افزارهای مرتبط با سلامت و ورزش و درک چارچوب‌های نظری موجود در این حوزه، نقشی کلیدی در بهبود توسعه پژوهش در تربیت‌بدنی ایفا می‌کند.